San Siro został zbudowany w latach 1925-1926 w Mediolanie, dla miejscowego klubu AC Milan. Budowa trwała ok. 13 miesięcy i kosztowała 2 miliony dolarów. Pierwszy mecz odbył się 19. września 1926 roku między Milanem a FC Internazionale, a gospodarze polegli w nim 3:6.

Początkowo obiekt mógł pomieścić 10 000 kibiców, dopiero w 1939 roku rozbudowano go do ok. 55 000 miejsc. Do roku 1955 gotowy był też drugi poziom trybun, który nadał stadionowi obecny wygląd. Pojemność władze deklarowały wówczas na poziomie 100 000 miejsc. Rok później tyle też wyniosła oficjalna frekwencja meczu Włoch z Brazylią. Po tragediach z lat 80. liczbę miejsc zmniejszono ze względów bezpieczeństwa do ok. 80 000.

Ostatnia znacząca modernizacja odbyła się w 1989 roku z okazji organizowania Mistrzostw Świata we Włoszech - Italia'90. Dobudowano wtedy 11 potężnych kolumn ze spiralnymi wejściami dla kibiców, a cztery z nich stały się też głównymi podporami zadaszenia. Opiera się ono na olbrzymich kratownicach wiszących nad boiskiem. Trybuny pokryły wtedy krzesełka, a pojemność wynosiła ok. 85 000.

Pierwsza nazwa stadionu (najczęściej używana) pochodzi od pobliskiego parku, a druga została nadana 3. marca 1980 na cześć legendarnego włoskiego piłkarza, zawodnika Interu - Giuseppe Meazza. Na obiekcie tym swoje mecze rozgrywają dwa wielkie kluby włoskiej ligi: FC Inter i AC Milan. Mecze tych dwóch drużyn to zawsze wielkie święto święto dla kibiców, co zdają się potwierdzać statystyki widowni. Za sprawą Milanu lub Interu (zależnie od tego, który zespół ma lepszą passę) stadion zawsze należy do 10 najliczniej odwiedzanych w Europie.

San Siro oprócz emocjonujących derbów zasłynął również z innych wielkich meczów, takich jak np. finały MŚ (Italia'90) i finał LM (Bayern - Valencia). Na tym stadionie swoje pojedynki rozgrywa również reprezentacja Włoch, choć oficjalnego statusu stadionu narodowego się nie doczekał. Pierwszy międzypaństwowy mecz na Giuseppe Meazza odbył się 20 lutego 1927 roku (Włochy - Czechosłowacja 2:2).

San Siro jest bardzo nowoczesny, a jego monumentalna konstrukcja robi wrażenie mimo upływu lat. Posiada dach pokryty częściowo przezroczystymi panelami z włókna szklanego, podgrzewaną murawę, klimatyzację wybranych pomieszczeń, dwa duże ekrany telewizyjne, monitoring zewnętrzny i wewnętrzny oraz podziemny parking. Na stadionie znajduje się również muzeum klubu. Płyta boiska ma wymiary 105x68 metrów, moc oświetlenia wynosi 3600 lux. Obecnie obiekt posiada 80 074 miejsca siedzące, rozlokowane w trzech pierścieniach: pierścień pierwszy 31 877; drugi 33 932; trzeci 19 891 miejsc. Dwa niższe podzielone są na cztery różnokolorowe strefy – trzeci ma ich tylko trzy, bo z jednej strony jest otwarty, pozwalając kibicom na oglądanie panoramy Mediolanu. Strefa z pomarańczowymi i czerwonymi krzesełkami przeznaczona jest dla każdego kibica, natomiast na niebieskich i zielonych siedziskach mogą zasiadać członkowie klubu kibica, zależnie od wspieranego zespołu. Dla Interu są krzesełka zielone, dla Milanu niebieskie.

Stadion San Siro - Giuseppe Meazza jest jedną z największych i najbardziej znanych świątyń piłkarskich na świecie. Mecz na takim gigancie to prawdziwe przeżycie zarówno dla piłkarza, jak i dla zwykłego kibica. Mecz derbowy lub inne ważne potyczki to prawdziwe święto piłkarskie, a San Siro jest stworzony właśnie od takich imprez.