Kibice Herthy BSC od lat czekają na nowy stadion. Granie na Olympiastadionie nie służy klubowi, który chciałby przenieść się na obiekt typowo piłkarski. Rozważana jest koncepcja wybudowania 55-tysięcznika w Parku Olimpijskim, tuż obok obecnego stadionu berlińczyków. Brane są pod uwagę także inne lokalizacje, ale to tereny parku zyskały największą przychylność sympatyków klubu.

Pat w sprawie lokalizacji nowego stadionu Herthy

Wiosną 2017 roku zarząd klubu ogłosił, że chce wybudować własny, typowo piłkarski stadion. Jako datę otwarcia nowego obiektu wyznaczono 25 lipca 2025 roku, czyli dokładnie na 133. urodziny Herthy. Całość inwestycji byłaby finansowana ze środków prywatnych. Olympiastadion, gdzie aktualnie rozgrywa swoje mecze Hertha jest dla niej zdecydowanie za duży. Optymalna pojemność obiektu dla berlińczyków to 50 000 - 55 000 miejsc. Takie parametry pojemnościowe, a także likwidacja bieżni lekkoatletycznej powinny poprawić odbiór meczów.

© Neues-Herthastadion.de

Władze klubu zdają sobie sprawę, że otwarcie nowego stadionu zapowiadane na lato 2025 roku jest praktycznie nierealne. Hertha BSC upiera się przy lokalizacji obiektu w Parku Olimpijskim, a dokładniej w jego części nazywanej Maifeld. Władze Berlina proponują alternatywną lokalizację, którą włodarze Herthy odrzucają. Chodzi o możliwość budowy stadionu na terenach Zentralen Festplatz (Centralny Plac Targowy) w okolicach lotniska Tegel.

Jako powód zarząd Herthy podaje kiepskie skomunikowanie tej okolicy z Berlinem. Senat miasta odrzuca natomiast lokalizację zaproponowaną przez Herthę. Jakby tego było mało spółdzielnia mieszkaniowa działająca w Parku Olimpijskim nie chce słyszeć o planach budowy stadionu. Co więcej, chce we wspomnianym Maifeld wybudować dwa kolejne budynki mieszkalne i odrzuca zakusy Herthy dotyczące zakupu gruntów pod budowę stadionu. Prezes klubu Werner Gegenbauer ogłosił na walnym zgromadzeniu w październiku, że budowa stadionu w ciągu najbliższych dwóch lat musi być jasno określona. Będzie to główny cel jego kolejnej kadencji.

Kibice Herthy nie tracą nadziei na pozytywny rozwój wypadków. Postanowili stworzyć własny katalog wymagań odnośnie nowego stadionu. W pracę na nim zaangażowanych było blisko 30 grup kibicowskich, działających przy klubie. Dyskusja nad katalogiem odbywała się na forach internetowych, portalach społecznościowych, a także podczas bezpośrednich spotkań. Udział tak znacznej liczby fanów w opracowaniu założeń wyglądu przyszłego stadionu to ważny głos w dyskusji, który muszą brać pod uwagę osoby, które będą decydowały o powstaniu nowego domu dla Herthy.

© Neues-Herthastadion.de

Wygląd zewnętrzny i nazwa stadionu

Jak już wspomniano, na lokalizację dla nowego stadionu wybrano Park Olimpijski, znajdujący się w sąsiedztwie obecnego obiektu Herthy. Dla fanów ważne było, aby klub rozgrywał swoje mecze w granicach administracyjnych Berlina, gdyż w swojej długiej historii, Hertha nigdy nie była zmuszona wyprowadzać się poza miasto.

Bryła stadionu musi być architektonicznie wkomponowana w lokalną architekturę. Elewacja obiektu powinna wykazywać naturalne skojarzenia z Herthą, dzięki kolorystyce i symbolom klubu. Jakiekolwiek elementy, nawiązujące do ewentualnego sponsora obiektu muszą być podporządkowane kolorom klubu.

Grupy kibicowskie opowiadają się za pozostawieniem w nazwie obiektu słowa „stadion”. Jednoznacznie sprzeciwiają się przemianowaniu nazwy obiektu na arenę, park lub campus, jak miało to miejsce w kilku miastach w Niemczech. Jako negatywne przykłady takich praktyk podają Opel Arena w Moguncji, Signal Iduna Park w Dortmundzie i Merkur Spiel-Arena w Düsseldorfie.

Fani nie mają nic przeciwko przejęciu nazwy stadionu przez sponsora tytularnego, gdyż zdają sobie sprawę, że przyniesie to klubowi wymierne korzyści finansowe. Chcą jednak aby nazwa sponsora funkcjonowała z alternatywną nazwą stadionu. Jako przykład należy podać Max-Morlock-Stadion w Norymberdze (nazwa upamiętnia legendę klubu), który funkcjonuje także jako Frankenstadion.

Wnętrze stadionu

Głównym założeniem jest zmniejszenie odległości między trybunami a boiskiem. DFL określa minimalny dystans między pierwszymi rzędami trybun a linią boczną boiska jako 6 metrów, a 7,5 metra jako minimalną odległość między linią końcowa a trybunami. Takie rozwiązanie usytuowania trybun byłoby optymalnego z punktu widzenia kibiców berlińczyków. Ponadto uważają, że konieczna jest rezygnacja z wszelkiego rodzaju ogrodzeń, szyb z pleksi i siatek ochronnych między trybunami a boiskiem. Ma to zapewnić dobrą widoczność pola gry i poprawić interakcję między kibicami a piłkarzami. 

© Neues-Herthastadion.de

Przepisy DFL przewidują co najmniej jeden dostęp do wnętrza stadionu dla pojazdów, przy czym dwa z nich muszą być w stanie jeździć jednocześnie w przeciwległych kierunkach. Można to osiągnąć za pomocą dwóch małych punktów dostępu zamiast jednego dużego. Fani Herthy nie chcieliby aby wjazd znajdował się na terenie Ostkurve lub sektorze gości. Ich zdaniem oba punkty wjazdowe należałoby umiejscowić w trybunie głównej lub przeciwległej do niej.

© Neues-Herthastadion.de

Podobnie jak na Olympiastadionie, nie powinno być niepotrzebnych odstępów między górną a dolną kondygnacją trybun. Z punktu widzenia akustycznych właściwości stadionu, oba poziomy trybun nie mogą zachodzić na siebie. Zasadniczo powinno być możliwe, aby zarówno kibice gospodarzy, jak i gości mogli przemieszczać się swobodnie po całym stadionie. Jeśli nie można całkowicie zrezygnować z oddzielenia kibiców, nie należy umieszczać sympatyków gości w całkowicie ogrodzonych sektorach, tzw. klatkach.

Inne istotne postulaty kibiców

Dach stadionu nie powinien być zasuwany, gdyż tworzy to wrażenie przebywania w hali, a nie na stadionie. Sympatycy niebiesko-białych są również przeciwni umieszczaniu dużej „kostki wideo”, która miałaby być wisieć centralnie nad murawą. Zamiast tego, ekrany wideo powinny być przymocowane do dachu, jak ma to miejsce w Monachium.

Aby stworzyć żywiołową atmosferę na stadionie, konstrukcja zadaszenia powinna odbijać dźwięk w stronę boiska. Ważne jest aby zastosować odpowiednie materiały, które nie będą pochłaniały dźwięku. Stadion przy tym musi spełnić wymogi dotyczące ochrony przed hałasem, a dźwięk nie może wydostawać się przez otwory między górnym końcem trybun a dachem.

Na stadionie dominować muszą niebiesko-białe barwy klubowe. Należy unikać posępnej szarej kolorystyki dla betonowych ścian i wejść na sektory. Tablice reklamowe muszą współgrać z kolorystyką Herthy BSC. Nazwy bloków i trybun na stadionie powinny nawiązywać do klubowych legend, a także do miasta Berlina.

Sektor rodzinny powinien znajdować się w bezpośrednim sąsiedztwie Ostkurve. Dzięki temu posunięciu najmłodsi będą mogli doświadczyć żywiołowej atmosfery najbardziej rozśpiewanej trybuny stadionu. To może zachęcić setki młodych kibiców i ich rodziców do częstych wizyt na stadionie.

Wskazane jest umieszczenie miejsc dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich i ich opiekunów w górnej części dolnego pierścienia trybun, tak jak miało to miejsce na Olympiastadionie. Nie ma tam żadnych przeszkód w widoczności boiska, a odległości do toalet są niezbyt duże.

Wygląd trybuny najbardziej zagorzałych fanów - Ostkurve

Sympatycy Herthy zasiadający na Ostkurve postulują aby przed bramami stadionu, od strony wejścia na wspominaną trybunę stworzyć specjalne podwórko. Miałoby ono służyć jako miejsce spotkań fanów klubu przed meczem, a także po jego zakończeniu.

Wewnątrz stadionu, przed Ostkurve, fani niebiesko-białych nie życzą sobie band reklamowych. Mogą zaakceptować jedynie płachty reklamowe, które rozkładane są na murawie za końcową linią boiska. Podobnie jak na Olympiastadionie, nie ma zgody na reklamy między górnym i dolnym pierścieniem Ostkurve. Balustrada górnego pierścienia na trybunie ma być zarezerwowana dla flag klubowych. 

Kibice chcieliby także, aby loże VIP i miejsca biznesowe były zlokalizowane tylko na trybunie głównej. Odmawiają przy tym całkowitego opasania wnętrza stadionu strefami VIP, tak jak ma to miejsce na stadionie we Frankfurcie. Wykluczają także okolice Ostkurve jako miejsce na rozgrzewkę dla rezerwowych i strefę pracy fotoreporterów. Uważają, że najlepsza dla nich lokalizacja znajduje się w pobliżu ławek rezerwowych wzdłuż linii bocznej.

Autor: Tomasz Sobura