Oba kraje mają wspaniałe piłkarskie tradycje, ale oba dotąd nie walczyły o Mistrzostwa Świata. Teraz jednak FIFA daje zielone światło, a Chile mówi: zrobimy to sami albo z Urugwajem.

Chile i Urugwaj to dwa kraje o wielkich tradycjach futbolowych, niemałych sukcesach na koncie, ale nie tak wielkich możliwościach organizacyjnych. I choć oba państwa były organizatorami Mistrzostw Świata (Urugwaj w 1930, Chile w 1962), w aktualnej formule tego wydarzenia nie były w stanie zorganizować.

Jednak niedawny Mundial w Brazylii, a także organizacja Copa America i Mistrzostw Świata U17 przez Chile w 2015 mają być początkiem starań o największy turniej piłkarski świata. Takie zapewnienie złożył szef krajowej federacji piłkarskiej Sergio Jadue przed planowanymi na poniedziałek wyborami, w których walczy o reelekcję.

- Rozmawialiśmy ze wszystkimi najważniejszymi figurami: prezydentem Conmebol, prezydentem FIFA i komitetem wykonawczym FIFA. Jest możliwość organizacji Mistrzostw Świata 2030 samodzielnie lub w partnerstwie z Urugwajem – powiedział Jadue. Zapewnił, że po dobrej organizacji dwóch wskazanych wyżej turniejów Chile będzie miało bardzo mocną pozycję w walce o turniej.

Otwarte zostaje jednak pytanie o racjonalność takiego kroku. Aktualnie w Chile jest tylko jeden stadion zdolny spełnić minimalne wymogi organizacyjne i jest to ten sam, który organizował rozgrywki w 1962. Chile może służyć za model dla wielu krajów w racjonalnej budowie niewielkich stadionów, ale wznoszenie co najmniej 8 wielkich aren (w wariancie samodzielnym) może napotkać na ogromny opór obywateli i władz. Świeże doświadczenia Brazylii pokazują, że aprobata dla wielkich inwestycji sportowych wcale nie jest oczywista.

Osobnym problemem jest kwestia ewentualnej współpracy z Urugwajem, który również nie jest w stanie z marszu zapewnić stadionów na Mistrzostwa Świata. Nawet przy rozwiązaniu kwestii stadionów-gospodarzy oba państwa dzieli w najbliższym miejscu 1000km terytorium Argentyny.