W tym tygodniu mistrz maleńkiego księstwa odprawił z kwitkiem Red Bull Salzburg, a co roku w pucharach startują aż cztery kluby z Luksemburga. Czas najwyższy, by i u nas pojawiły się ich stadiony.

Stade Josy Barthel

Największy i narodowy stadion Luksemburgu. Otwarty jeszcze w 1931 roku obiekt mieści ponad 8 tys. widzów w układzie lekkoatletycznym dzięki przebudowie z 1990 roku. Wtedy zyskał aktualny układ trybun i dzięki wysokiemu standardowi na nim swoje mecze rozgrywają luksemburskie kluby w Lidze Mistrzów, a także reprezentacja kraju.

Imię pochodzi od słynnego lokalnego sportowca, Josepha Barthela. Zostało nadane w 1993 roku.

Stade du Thillenberg

Przestarzały, ale urokliwy jak mało który stadion. Najpierw drewniana brama wejściowa, a potem z jednej strony częściowo drewniana główna trybunka, a z drugiej masywne, betonowe i bardzo strome stopnie trybun stojących. To na nich gromadzi się większość fanów miejscowego zespołu, bo i tu znajduje się lwia część z 6,3 tys. miejsc.

Stade Alphonse Theis

Do 2001 roku nazywany Stade Holleschbierg, obiekt przeszedł wówczas modernizację, wskutek której powstała bardzo efektowna trybuna główna z krzesełkami pod przezroczystym dachem. Po drugiej stronie boiska znajduje się bardziej popularna część – odkryta, stojąca trybuna o nieregularnym kształcie.

Stade op Flohr

Powstał w 1983 roku, a po 2006 doczekał się odświeżenia – barw na elewacji i nowych krzesełek. Mieści nieco ponad 4 tys. widzów, ale od lat niezmiennie ma tylko jedną trybunę na 562 osoby, połączoną z pomieszczeniami dla sportowców i działaczy.

Stade Municipal de Rumelange

Otwarty pod koniec sierpnia 1969 roku obiekt doczekał się jednej dużej modernizacji po prawie 40 latach, podczas której powstała aktualna trybuna główna, mieszcząca 510 osób. I choć pojemność wynosi oficjalnie 3010 miejsc, to trybuna pozostaje jedna. Reszta miejsc to stojące w jednym, najwyżej dwóch rzędach wokół boiska. Za to trybuna zawiera całą niezbędną infrastrukturę i dla zawodników, i dla klubu, i dla VIP-ów, i dla mediów.

Stade Émile Mayrisch

Stadion piłkarsko-lekkoatletyczny znajduje się w jednym z niewielu miast „derbowych” Luksemburga i służy najstarszemu zespołowi tego kraju – CS Fola. Jego oficjalna pojemność sięga prawie 4 tys. osób, ale podobnie jak w innych arenach tego kraju, tylko co czwarty widz może zająć miejsce na trybunie. Pozostali mają do dyspozycji naturalny stok po drugiej stronie boiska i bandy wokół bieżni.

Stade au Cents

Nazwa klubu-gospodarza bardzo sympatyczna, podobnie jak sam obiekt – kameralny, ale też nowoczesny pod względem infrastruktury.

Działka z przeznaczeniem pod nowy stadion została wyznaczona w 1971 roku, a obiekt otwarto w sierpniu 1973. W 1989 otwarto nowy budynek klubowy, ponieważ obiekt w Fetschenhof-Cents był użytkowany jednocześnie przez kilka zespołów. Dlatego gdy w 1990 burza zniszczyła maszty oświetleniowe, w kilka miesięcy postawiono nowe, by zachować ciągłość rozgrywek.

Dziś obiektu używa FC RM Hamm Benfica – zespół stworzony z połączenia aż czterech innych o historii przekraczającej 100 lat.

Stade Jos Nosbaum

Kameralny obiekt w Dudelange jest użytkowany przez najbardziej znany klub z Luksemburga – F91 Dudelange. Stąd też niska pojemność, wymuszona instalacją krzesełek na obu trybunach obiektu. Jedna, główna, ma zadaszenie i jest wzniesiona na żelbetowej konstrukcji. Druga tymczasem to oparte o stok wzgórza betonowe stopnie z siedziskami.